انواع کارت شبکه سرور

کارت شبکه یا NIC که مخفف Network Interface Card است یکی از اجزای سخت افزاری است که معمولا یک برد مدار یا تراشه است که روی سیستم نصب می‌شود و امکان برقراری ارتباط در شبکه را فراهم می‌کند. وجود NIC برای ایجاد یک اتصال سیمی و یا بی سیم از طریق شبکه بسیار مهم است. کارت شبکه سرور به‌عنوان کنترلر رابط شبکه، آداپتور شبکه، کارت اترنت، کارت اتصال و آداپتور LAN (شبکه محلی) نیز شناخته می‌شود.

کارت شبکه سرور چیست؟

یک سرور اچ پی بدون کارت شبکه عملا هیچ کارایی ندارد! کارت شبکه سرور یکی از مهمترین قطعات سرور HP است که هنگام خرید آن باید دقت کافی داشت؛ زیرا کارت شبکه انواع مختلفی دارد. کارت NIC در تمامی رایانه‌ها و سرورها وجود دارند و حاوی مدارهای الکتریکی مطابق با لایه پیوند داده و لایه فیزیکی مدل OSI هستند. هر دستگاه ارتباطی در یک شبکه LAN برای برقراری ارتباط با سایر دستگاه‌ها و یا اتصال به اینترنت باید حداقل یک کارت شبکه داشته باشد.
کارت شبکه برای تبدیل داده‌ها به سیگنال دیجیتال استفاده می‌شود و یک میان افزار بین کامپیوتر / سرور و یک شبکه داده است. NIC روی لایه فیزیکی و لایه پیوند داده مدل OSI عمل می‌کند.

وظیفه اصلی کارت شبکه سرور اچ پی ، مدیریت ترافیک شبکه است. در مقایسه با آداپتورهای معمولی شبکه رایانه شخصی، کارت شبکه سرور به سرعت انتقال داده سریعی مانند 10G، 25G،40G و حتی 100G نیاز دارند. علاوه‌بر این از آنجایی که کارت شبکه دارای یک کنترلر ویژه است که می‌تواند بسیاری از وظایف CPU سرور را انجام دهد، نرخ اشغال سی پی یو در کارت شبکه سرور بسیار کمتر است.

کارت شبکه از چه اجزایی تشکیل شده است؟

هر کارت شبکه از 6 جز اصلی تشکیل شده است:

• Controller: کنترلر مانند یک مینی CPU است که داده‌های دریافت شده را پردازش می‌کند. کنترلر بخش اصلی یک کارت شبکه است که نقش مهمی در عملکرد NIC دارد.
• Boot ROM (Read-only memory) socket: این سوکت روی کارت قابلیت بوت رام را فعال می‌کند که به‌طور دائم دستورالعمل‌ها را برای رایانه ذخیره می‌کند. Boot Rom به ورک استیشن‌های بدون دیسک اجازه می‌دهد تا به شبکه متصل شوند و امنیت را افزایش داده و هزینه سخت افزار را کاهش دهد.
• پورت NIC برای کابل فرستنده گیرنده: معمولاً این پورت مستقیماً به یک کابل اترنت برای فرستنده گیرنده متصل می‌شود که می‌تواند سیگنال‌های الکترونیکی را که روی کابل شبکه یا کابل فیبر قرار می‌گیرد، تولید و دریافت کند.
• رابط BUS: این رابط در کنار برد مدار قرار دارد که به عنوان اتصال بین NIC و کامپیوتر یا سرور از طریق وصل شدن به اسلات توسعه آن‌ها عمل می‌کند.
• نشانگرهای LED: از نشانگرها برای کمک به کاربران برای شناسایی وضعیت کارت شبکه استفاده می‌شود، در صورتی که اتصال برقرار باشد، این چراغ‌های LED به‌صورت چشمک‌زن خواهند بود.
• Profile bracket: دو نوع براکت وجود دارد؛ یکی براکت تمام قد با طول 12 سانتی‌متر و دیگری براکت کم ارتفاع با طول 8 سانتی‌متر. این براکت می‌تواند به کاربران کمک کند NIC را در اسلات توسعه رایانه یا سرور تعمیر کنند.

برخی از اصطلاحات رایج کارت شبکه

LOM چیست؟

LOM یا LAN On Motherboard به یک چیپ یا چیپست با قابلیت اتصال به شبکه اشاره دارد که مستقیماً روی مادربرد یک دسکتاپ، ورک استیشن یا سرور تعبیه شده است. به جای نیاز به یک کارت رابط شبکه جداگانه برای دسترسی به یک شبکه محلی، مانند اترنت، مدارها به مادربرد متصل می‌شوند. مزیت یک سیستم LOM یک اسلات PCI اضافی است که توسط آداپتور شبکه استفاده نمی‌شود.

FlexibleLOM چیست؟

یکی از معایب LOM این است که اگر کاربر به نوع دیگری از آداپتور شبکه نیاز داشت، باید یک آداپتور PCI بخرد و آن را در شکافی در سرور نصب کند. HPE FlexibleLOM از یک رابط لبه برد سیستم استفاده می‌کند که آداپتور FlexibleLOM را می‌پذیرد. بنابراین به شما امکان سفارشی سازی کارت شبکه سرور را بر اساس مدل های مختلف موجود توسط HPE می دهد.

FlexibleLOM یک استاندارد برای کارت های رابط شبکه HPE است که در سرورهای ProLiant Blade و سرورهای ProLiant Rack Mount استفاده می‌شود. LAN-On-Motherboard یک معماری برای کارت های رابط شبکه HPE است. هنگامی که FlexibleLOM روی سرورهای HPE نصب می شود، مزایایی دارد. نسل های قبلی سرور (G7 و قبل از آن) با یک LOM یکپارچه ارسال می شدند و در صورت نیاز مشتریان به نوع دیگری از NIC، باید کارت PCI دیگری را برای سرور خریداری می کردند. این باعث مصرف اسلات های میزانسن یا PCI می شد که انعطاف پذیری اضافه کردن سایر کارت های میزانسن یا کارت های PCI را کاهش می داد.

FLR چیست؟

FLR یا FlexibleLOM برای سرورهای Rack Mount است که روی G8 و نسل‌های جدیدتر نصب می‌شوند. فناوری FlexibleLOM از پیاده سازی سفارشی رابط PCIe 3.0 x8 استفاده می‌کند. فناوری FlexibleLOM به منابع CPU اضافی نسبت به معماری استاندارد LOM نیاز ندارد و یک اسلات PCI معمولی را اشغال نمی‌کند.

FLB چیست؟

FLB یا FlexibleLOM برای سرورهای Blade است که بر روی G8 و نسل‌های جدیدتر نصب می‌شوند. FLB از رابط PCI Express v2.0 (Gen 2) x8 استفاده می‌کند. آداپتور FlexibleLOM Blade به عنوان یک کارت mezzanine روی برد تیغه سرور نصب می شود.

انواع کارت شبکه سرور HP

انتخاب یک آداپتور شبکه مناسب برای سرور یا رایانه شخصی شما از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. کارت شبکه انواع مختلفی دارد مانند:

• Wireless
• Wired
• USB
• Fiber Optic

کارت شبکه به دو دسته کارت شبکه کامپیوتری و کارت شبکه سرور تقسیم می‌شود و اگر بخواهیم پورت های کارت شبکه را بررسی کنیم باید بگوییم که چهار نوع پورت داریم:

• پورت RJ45 به همراه کابل Twisted-Pair مثل Cat6 یا Cat5
• پورت BNC با کابل کواکسیال نازک
• پورت AUI با کابل کواکسیال ضخیم
• پورت نوری

معمولا در سرورهای اچ پی از کارت شبکه فیبر و کارت شبکه اترنت استفاده می‌شود. اگر به‌دنبال خرید بهترین کارت شبکه برای سرور خود هستید باید به یک‌سری از عوامل دقت کنید که در بخش‌های بعدی به آن می‌پردازیم.

کارت شبکه اترنت (Ethernet)

اترنت یکی از فناوری‌های اصلی شبکه است که حدود 50 سال پیش اختراع شده است. اترنت در هسته خود پروتکلی دارد که به رایانه ها (از سرورها گرفته تا لپ تاپ‌ها) اجازه می‌دهد تا از طریق شبکه‌های سیمی که از دستگاه‌هایی مانند روترها، سوئیچ ها و هاب‌ها برای هدایت ترافیک استفاده می‌کنند، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اترنت با پروتکل‌های بی سیم نیز یکپارچه کار می‌کند. این نوع کارت شبکه از پورت RJ45 استفاده می‌کند.

کارت شبکه فیبر (Fiber)

اگر کارت شبکه فیبر را از نزدیک دیده باشید، متوجه تفاوت درگاه اتصال آن با کارت شبکه اترنت خواهید شد. این کارت شبکه می‌تواند اتصالات شبکه‌ای سریع و قابل اعتمادی را برای سرور فراهم کند. کارت شبکه فیبر دارای یک آدرس شبکه فیزیکی منحصر به فرد است که به آن آدرس MAC نیز گفته می‌شود. کارت NIC فیبر معمولاً یک کارت آداپتور جداگانه است که می‌تواند در یکی از اسلات‌های توسعه مادربرد سرور قرار داده شود.

صفحه جانبی NIC فیبر معمولاً با رابطی مانند پورت SFP، SFP+ یا QSFP+ ساخته می‌شود. این کارت می‌تواند داده‌های کامپیوتر را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل کند و سیگنال‌ها با شبکه سازگار هستند، که تبادل اطلاعات آسان است.

از انواع رایج کارت شبکه سرور فیبر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• Gigabit Fiber Network Card
• کارت شبکه 10G
• کارت شبکه 25G
• کارت شبکه 40G

کارت شبکه فیبر گیگابایتی

این کارت شبکه حداکثر سرعت انتقال 1000 مگابایت در ثانیه را ارائه می‌دهد و با توجه به رابط‌های باس، کارت شبکه فیبر گیگابیتی را می توان به کارت شبکه PCI گیگابیتی، کارت شبکه گیگابیتی PCI-X و کارت شبکه PCI express gigabit تقسیم کرد.

کارت شبکه فیبر 10G

کارت شبکه فیبر 10G از یک کارت رابط شبکه گذرگاه PCI 32/64 بیتی برای برقراری ارتباط بین رایانه شخصی و سوئیچ استفاده می‌کند تا مشکل گلوگاه (bottleneck) کارت شبکه سرور را در حالت اینترانت حل کند. فیبرهای تک حالته یا چند حالته SFP+ و کابل DAC/AOC را می‌توان در کارت های شبکه فیبر 10G استفاده کرد. تراشه کنترل ارتباطات یکپارچه کارت شبکه فیبر 10G فشار پردازش داده‌های CPU را کاهش می‌دهد.

کارت شبکه فیبر 25G

کارت NIC فیبر 25G معمولاً در لایه فیزیکی یا لایه پیوند داده عمل می‌کند و دارای یک آدرس فیزیکی منحصر به فرد (آدرس MAC) است. علاوه‌بر این، کارت NIC فیبر 25G دارای یک یا دو پورت SFP28 در پنل جانبی است که عمدتا برای اتصال ماژول نوری به سوئیچ استفاده می‌شود. ماژول نوری معمولی SFP28 یا کابل پرسرعت SFP28 (DAC) را می‌توان در کارت NIC فیبر 25G استفاده کرد. کارت NIC فیبر 25G عمدتاً برای اتصال بین سرورها و سوئیچ ها استفاده می‌شود.

کارت شبکه فیبر 40G

کارت NIC فیبر 40G دارای یک رابط 40 گیگابایت QSFP+ است که از پهنای باند انتقال 40Gbps و اسلات استاندارد PCI-e x8 برای اطمینان از عملکرد کارآمد و پایدار؛ پشتیبانی می‌کند. جالب است بدانید که کارت NIC فیبر 40G دارای یک پورت و دو درگاه نیز می‌باشد. این کارت شبکه سرور در برخی از شرکت‌ها عملکرد متفاوتی دارد. به عنوان مثال، آداپتورهای اترنت 40 گیگابیتی در اینتل می‌توانند جداسازی ترافیک (VMS) را برای ماشین‌های مجازی، حالت تخلیه و استفاده از مجازی‌سازی سرور و شبکه را فراهم کنند. در حالی که آداپتورهای اترنت 40 گیگابیتی در Mellanox بهترین راه حل اتصال متقابل برای مراکز داده سازمانی، محاسبات ابری، محاسبات با کارایی بالا و محیط‌های تعبیه شده هستند. کارت های فیبر NIC دو کاربرد عمده دارند. آنها می‌توانند برای اتصال بین سرورهای شبکه، رایانه یا استوریج و سوئیچ‌ها برای انتقال داده‌های 10G, 25G, 40G یا حداکثر 100G اعمال شوند.