تفاوت بین UEFI و Legacy Boot | روش های تبدیل UEFI و Legacy Boot

با پیشرفت فناوری در حوزه سرورها و سیستم‌ سخت افزاری، مفاهیمی مانند UEFI (Unified Extensible Firmware Interface) و Legacy Boot بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته اند. این دو روش بوت، نقش اساسی در نحوه شروع به کار سیستم عامل در سرورها ایفا میکنند و هر کدام دارای ویژگیها، مزایا و معایب خاص خود هستند. در این مقاله، ضمن بررسی تفاوت بین UEFI و Legacy Boot، نحوه تبدیل آنها در سرورهای HPE را توضیح خواهیم داد. همچنین به بررسی اینکه کدام گزینه برای سرورهای مدرن مناسبتر است، خواهیم پرداخت.جهت خرید سرور HP و سایر تجهیزات مورد نیاز سرور می‌توانید با کارشناسان ماهان شبکه ایرانیان در ارتباط باشید.

UEFI چیست؟

UEFI یا رابط ثابت قابل گسترش متحد، یک استاندارد مدرن است که به منظور جایگزینی BIOS سنتی طراحی شده است. این فناوری برای بهبود ارتباط میان سخت‌افزار و نرم‌افزار سیستم ارائه شده و امکانات پیشرفته‌تری در مقایسه با روش‌های قدیمی‌تر، مانند Legacy Boot، فراهم می‌کند. UEFI با بهره‌گیری از یک معماری بهینه‌تر، امکان مدیریت بهتر منابع سخت‌افزاری را برای سیستم‌های امروزی ایجاد کرده است.

یکی از ویژگی‌های برجسته UEFI، پشتیبانی از رابط کاربری گرافیکی است که تجربه کاربری را به‌مراتب آسان‌تر و جذاب‌تر می‌کند. علاوه بر این، این فناوری از دیسک‌های سخت با ظرفیت بالای 2 ترابایت پشتیبانی کرده و فرآیند بوت را سریع‌تر می‌سازد. همچنین، UEFI با ارائه قابلیت‌هایی همچون Secure Boot، سطح امنیت سیستم را افزایش داده و از نفوذ بدافزارها به بخش‌های حیاتی سیستم جلوگیری می‌کند. این ویژگی‌ها UEFI را به انتخابی مناسب برای سیستم‌های مدرن تبدیل کرده‌اند.

علاوه بر امکانات فنی، UEFI به عنوان یک پل میان سخت‌افزار و نرم‌افزار عمل می‌کند و امکان توسعه برنامه‌های پیچیده‌تر و کارآمدتر را فراهم می‌سازد. این استاندارد به سازندگان سخت‌افزار اجازه می‌دهد تا ویژگی‌های منحصربه‌فردی به سیستم‌های خود اضافه کنند و در نتیجه تجربه‌ای سفارشی و متناسب با نیاز کاربران ایجاد کنند. بنابراین، UEFI نه‌تنها پیشرفتی در حوزه فناوری است، بلکه نقشی کلیدی در افزایش قابلیت‌های سیستم‌های مدرن ایفا می‌کند.

ویژگی های اصلی UEFI

1. رابط کاربری گرافیکی (GUI): برخلاف Legacy که به رابط متنی محدود بود، UEFI یک محیط گرافیکی کاربرپسند ارائه میدهد.
2. پشتیبانی از دیسک‌های بزرگ: UEFI میتواند با دیسک هایی با حجم بالای 2 ترابایت که از جدول پارتیشن GPT (GUID Partition Table) استفاده میکنند، کار کند.
3. بوت امن (Secure Boot): این قابلیت از بوت شدن سیستم عامل‌ غیرمجاز جلوگیری میکند.
4. تغییرپذیری بالا: امکان به روزرسانی و توسعه راحتتر از طریق کدنویسی مدرن.
5. پشتیبانی از معماریهای مختلف: از معماریهای 32 بیتی و 64 بیتی پشتیبانی میکند.

Legacy Boot چیست؟

Legacy Boot، که با نام‌های دیگری مانند حالت سنتی بوت یا BIOS Boot نیز شناخته می‌شود، یک فناوری قدیمی است که برای بوت کردن سیستم‌عامل در کامپیوترها طراحی شده است. این روش در گذشته به طور گسترده در اکثر کامپیوترهای شخصی و سرورها مورد استفاده قرار می‌گرفت و پایه‌ای برای آغاز فرآیند بوت در سیستم‌های رایانه‌ای بود.

در Legacy Boot، BIOS به عنوان یک واسط ساده عمل می‌کند که وظیفه اصلی آن شناسایی سخت‌افزار و بارگذاری ابتدایی سیستم‌عامل است. این فناوری محدودیت‌هایی دارد، از جمله عدم پشتیبانی از دیسک‌های بزرگتر از 2 ترابایت و عدم امکان استفاده از رابط‌های کاربری پیشرفته یا گرافیکی. این محدودیت‌ها باعث شد که Legacy Boot در سیستم‌های مدرن که نیاز به انعطاف‌پذیری و کارایی بیشتری دارند، کمتر مورد استفاده قرار گیرد.

اگرچه Legacy Boot نقش مهمی در توسعه اولیه کامپیوترها ایفا کرده است، اما با ظهور استانداردهای پیشرفته‌تر مانند UEFI، کارایی و امنیت بیشتری به سیستم‌ها افزوده شد. در حالی که بسیاری از کامپیوترهای قدیمی همچنان از این فناوری استفاده می‌کنند، در سیستم‌های جدیدتر به تدریج جای خود را به UEFI داده است که امکانات بهتری برای مدیریت سخت‌افزار و امنیت سیستم ارائه می‌دهد.

ویژگی های اصلی Legacy Boot

1. ساده و محدود: بر پایه جدول پارتیشن MBR (Master Boot Record) کار میکند و تنها دیسک هایی با حجم کمتر از 2 ترابایت را پشتیبانی میکند.
2. عدم پشتیبانی از بوت امن: Legacy Boot هیچ مکانیزمی برای جلوگیری از اجرای سیستم عامل های غیرمجاز ندارد.
3. عدم تغییرپذیری: قابلیت گسترش و به روزرسانی آن محدود است.
4. مناسب برای سخت افزارهای قدیمی: این حالت برای سرورها و کامپیوترهایی که به سخت افزارهای قدیمیتر وابسته هستند، مناسب است.

تفاوت های اصلی بین UEFI و Legacy Boot

همانطور که گفته شد، UEFI و Legacy Boot دو روش اصلی برای بوت کردن سیستم‌عامل‌ها بر روی رایانه‌ها هستند. این دو فناوری نقش واسطه‌ای بین سخت‌افزار و سیستم‌عامل دارند، اما تفاوت‌های عمده‌ای از نظر عملکرد، ساختار، امنیت و سازگاری دارند. در ادامه، به بررسی کامل این تفاوت‌ها می‌پردازیم.

1. ساختار و طراحی

Legacy Boot (BIOS)

Legacy Boot از BIOS (Basic Input/Output System) استفاده می‌کند، که یک سیستم قدیمی‌تر برای مدیریت فرآیند بوت است. BIOS در دهه 1980 طراحی شده و از آن زمان تغییرات زیادی نکرده است. این سیستم دارای محدودیت‌های ساختاری زیادی است، مانند پشتیبانی از دیسک‌های با ظرفیت حداکثر 2 ترابایت و استفاده از پارتیشن‌بندی MBR (Master Boot Record).

UEFI

UEFI جایگزینی مدرن برای BIOS است که طراحی آن به مراتب پیشرفته‌تر است. این فناوری از پارتیشن‌بندی GPT (GUID Partition Table) استفاده می‌کند و می‌تواند دیسک‌هایی با ظرفیت بسیار بالاتر (حتی چندین پتابایت) را مدیریت کند. همچنین، UEFI از رابط کاربری گرافیکی (GUI) پشتیبانی می‌کند که تنظیمات آن را برای کاربران ساده‌تر و تعاملی‌تر می‌سازد.

2. پارتیشن‌بندی و ظرفیت دیسک‌ها

Legacy Boot

در Legacy Boot، تنها از پارتیشن‌بندی MBR پشتیبانی می‌شود. MBR دارای محدودیت‌هایی مانند پشتیبانی از حداکثر چهار پارتیشن اصلی و ظرفیت دیسک تا 2 ترابایت است. این موضوع باعث می‌شود Legacy Boot برای سیستم‌هایی با نیاز به فضای ذخیره‌سازی بزرگ مناسب نباشد.

UEFI

UEFI از پارتیشن‌بندی GPT پشتیبانی می‌کند که تعداد بسیار بیشتری پارتیشن (تا 128 پارتیشن اصلی) و ظرفیت دیسک بسیار بالاتری (تا چندین اگزابایت) را فراهم می‌کند. این ویژگی برای سیستم‌های مدرن، مانند سرورها و ایستگاه‌های کاری با نیازهای ذخیره‌سازی بالا، بسیار ارزشمند است.

3. سرعت بوت شدن

Legacy Boot

در Legacy Boot، فرآیند بوت زمان بیشتری می‌برد زیرا از روش‌های سنتی برای بارگذاری سیستم‌عامل استفاده می‌شود. این روش برای سخت‌افزارهای مدرن بهینه نیست و در برخی موارد کندی محسوس دارد.

UEFI

UEFI به دلیل استفاده از معماری مدرن‌تر و فرآیند بوت موازی، زمان بوت شدن را به‌طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. این ویژگی به ویژه در سیستم‌هایی که نیازمند عملکرد سریع هستند، مانند لپ‌تاپ‌ها و سرورها، مزیت بزرگی محسوب می‌شود.

4. امنیت

Legacy Boot

Legacy Boot فاقد ویژگی‌های امنیتی پیشرفته است. در این روش، هر نرم‌افزار یا سیستم‌عاملی که به درستی نصب شده باشد، می‌تواند بوت شود، که سیستم را در برابر حملات بدافزاری آسیب‌پذیر می‌کند.

UEFI

UEFI با ویژگی Secure Boot، امنیت بیشتری را فراهم می‌کند. Secure Boot تضمین می‌کند که فقط نرم‌افزارهای معتبر و امضاشده توسط سازنده سخت‌افزار یا سیستم‌عامل اجرا شوند. این ویژگی از نفوذ بدافزارها به فرآیند بوت جلوگیری می‌کند و امنیت سیستم را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد.

5. سازگاری

Legacy Boot

Legacy Boot با سیستم‌عامل‌ها و سخت‌افزارهای قدیمی کاملاً سازگار است و هنوز در بسیاری از سیستم‌های قدیمی استفاده می‌شود. این ویژگی آن را برای سازمان‌هایی که همچنان از زیرساخت‌های قدیمی استفاده می‌کنند، مناسب می‌سازد.

UEFI

UEFI برای کار با سیستم‌های مدرن طراحی شده است. بیشتر سیستم‌عامل‌های جدید مانند ویندوز 10، ویندوز 11، و توزیع‌های جدید لینوکس برای بهره‌وری کامل نیاز به UEFI دارند. با این حال، UEFI قابلیت بوت در حالت Legacy را نیز ارائه می‌دهد که به آن امکان سازگاری با سیستم‌های قدیمی‌تر را می‌دهد.

6. رابط کاربری و امکانات مدیریتی

Legacy Boot

رابط کاربری BIOS ساده و متنی است که با استفاده از صفحه‌کلید کنترل می‌شود. این رابط کاربری برای کاربران مبتدی ممکن است کمتر قابل فهم باشد و قابلیت‌های محدودی برای تنظیمات ارائه می‌دهد.

UEFI

UEFI دارای یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) و تعاملی است که می‌توان با ماوس و صفحه‌کلید به راحتی آن را کنترل کرد. این رابط کاربری امکانات بیشتری برای مدیریت و پیکربندی سخت‌افزار ارائه می‌دهد، از جمله تنظیمات پیشرفته برای شبکه، ذخیره‌سازی، و امنیت.

7. پشتیبانی از سیستم‌های جدید

Legacy Boot

به دلیل محدودیت‌های ساختاری، Legacy Boot توانایی استفاده کامل از امکانات سخت‌افزاری جدید، مانند پردازنده‌های مدرن و دیسک‌های SSD با ظرفیت بالا، را ندارد.

UEFI

UEFI برای سیستم‌های مدرن بهینه شده و از فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند دیسک‌های NVMe SSD، شبکه‌های سریع‌تر، و پردازنده‌های چند هسته‌ای به خوبی پشتیبانی می‌کند. این امر باعث افزایش کارایی و سرعت سیستم می‌شود.

تبدیل UEFI و Legacy Boot در سرورهای HPE

سرورهای HPE با پشتیبانی از هر دو حالت UEFI و Legacy، تغییرپذیری بالایی را برای مدیران سیستم فراهم میکنند. در ادامه، نحوه تغییر حالت بوت در سرورهای HPE را توضیح میدهیم:

گام به گام تغییر حالت بوت

1. ورود به تنظیمات BIOS/UEFI

برای وارد شدن به محیط BIOS یا UEFI، هنگام روشن کردن سرور، کلید‌های مشخصی (معمولاً F9 برای سرورهای HPE) را فشار دهید.

2. پیکربندی تنظیمات بوت

o در منوی اصلی، به بخش System Configuration بروید.
o حالت بوت را از Legacy به UEFI یا بالعکس تغییر دهید.

3. ذخیره تنظیمات

o تغییرات را ذخیره کنید و سیستم را ریستارت کنید.
o اگر نیاز به تنظیمات پیشرفته تر دارید، به بخش Boot Options مراجعه کنید.

4. پیکربندی دیسک ها

o اگر از UEFI استفاده میکنید، اطمینان حاصل کنید که دیسک ها به فرمت GPT تبدیل شده باشند.
o در حالت Legacy، دیسک ها باید فرمت MBR داشته باشند.

5. راه اندازی مجدد

پس از اعمال تغییرات، سرور را ریستارت کنید و از حالت جدید بوت استفاده کنید.

نکات مهم در تغییر حالت بوت

1. فرمت دیسکها

تغییر حالت بوت ممکن است نیاز به تبدیل فرمت دیسک داشته باشد. برای این کار، میتوانید از ابزارهای پارتیشن بندی استفاده کنید.

2. پشتیبان گیری از اطلاعات

قبل از هرگونه تغییر، از اطلاعات مهم سرور پشتیبان بگیرید.

UEFI و Legacy Boot: کدام برای سرورهای مدرن مناسبتر است؟

برای انتخاب بین UEFI و Legacy Boot در سرورهای مدرن، باید نیازها و الزامات سیستم‌های امروزی را در نظر گرفت. هرکدام از این فناوری‌ها ویژگی‌ها و محدودیت‌های خاص خود را دارند که می‌تواند بر عملکرد و بهره‌وری سرورها تأثیر بگذارد. در ادامه، سه معیار کلیدی شامل سرعت و امنیت، حجم ذخیره‌سازی، و سازگاری با سیستم‌عامل‌های جدید مورد بررسی قرار می‌گیرد.

1. سرعت و امنیت

در دنیای امروز که سرعت یکی از مهم‌ترین فاکتورهای عملکرد سرورها است، UEFI به دلیل فرآیند بوت سریع‌تر خود نسبت به Legacy Boot برتری دارد. در UEFI، فرآیند شناسایی سخت‌افزارها و بارگذاری سیستم‌عامل بهینه‌تر انجام می‌شود و این به معنای کاهش زمان مورد نیاز برای راه‌اندازی سرور است. علاوه بر سرعت، امنیت نیز در سرورهای مدرن اهمیت ویژه‌ای دارد، به خصوص با افزایش حملات سایبری.

UEFI با ارائه قابلیت Secure Boot از نفوذ بدافزارها به فرآیند بوت جلوگیری می‌کند. این ویژگی تضمین می‌کند که تنها نرم‌افزارهای مورد تأیید و امن بارگذاری شوند. در مقابل، Legacy Boot فاقد این سطح از حفاظت است و در برابر تهدیدات امنیتی آسیب‌پذیرتر عمل می‌کند. بنابراین، اگر امنیت و سرعت اولویت سازمان شما هستند، UEFI گزینه‌ای مناسب‌تر خواهد بود.

2. حجم ذخیره‌سازی

یکی دیگر از عوامل مهم در انتخاب فناوری بوت، توانایی مدیریت حجم بالای ذخیره‌سازی است. سرورهای مدرن اغلب نیازمند دیسک‌های ذخیره‌سازی با ظرفیت بسیار بالا هستند، که Legacy Boot با محدودیت‌های خود در این زمینه سازگار نیست. این فناوری تنها می‌تواند با دیسک‌های کمتر از 2 ترابایت به خوبی کار کند، زیرا مبتنی بر سیستم پارتیشن‌بندی MBR (Master Boot Record) است که محدودیت‌های ساختاری دارد.

در مقابل، UEFI از جدول پارتیشن‌بندی GPT (GUID Partition Table) پشتیبانی می‌کند که امکان استفاده از دیسک‌هایی با ظرفیت بسیار بالاتر را فراهم می‌سازد. برای سازمان‌هایی که با داده‌های حجیم سروکار دارند، مانند مراکز داده یا شرکت‌هایی که نیاز به ذخیره‌سازی بزرگ دارند، UEFI یک ضرورت به شمار می‌آید. این قابلیت به سرورها اجازه می‌دهد که نه‌تنها با دیسک‌های بزرگ‌تر کار کنند، بلکه بهره‌وری بیشتری در مدیریت داده‌ها داشته باشند.

3. سازگاری با سیستم‌عامل‌های جدید

بسیاری از سیستم‌عامل‌های مدرن، از جمله نسخه‌های جدید ویندوز سرور مانند ویندوز سرور 2019 و ویندوز سرور 2022، به طور خاص برای کارکرد بهینه با UEFI طراحی شده‌اند. این سیستم‌عامل‌ها از ویژگی‌هایی مانند Secure Boot و پشتیبانی از GPT برای مدیریت بهتر منابع سخت‌افزاری و امنیت بیشتر استفاده می‌کنند. در نتیجه، استفاده از Legacy Boot در چنین محیط‌هایی ممکن است منجر به محدودیت‌هایی در عملکرد و امنیت شود.

از سوی دیگر، Legacy Boot بیشتر با سیستم‌عامل‌های قدیمی‌تر سازگار است و اگر سازمان شما هنوز از این سیستم‌عامل‌ها استفاده می‌کند، ممکن است انتخاب مناسبی باشد. با این حال، برای سازگاری با فناوری‌های نوین و بهره‌برداری از قابلیت‌های پیشرفته سیستم‌عامل‌های جدید، UEFI به‌عنوان انتخاب اصلی توصیه می‌شود. به‌ویژه در سرورهای مدرن که نیاز به پایداری، امنیت و عملکرد بالا دارند، سازگاری با UEFI به معنای استفاده بهینه‌تر از قابلیت‌های سیستم‌عامل خواهد بود.

مزایا و معایب UEFI و Legacy Boot

هر دو فناوری UEFI و Legacy Boot نقش مهمی در فرآیند بوت کردن سیستم ایفا می‌کنند، اما با توجه به تفاوت‌های ساختاری و عملکردی، هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. انتخاب بین این دو فناوری بستگی به نیازها و الزامات سیستم شما دارد. در ادامه، مزایا و معایب هرکدام به تفصیل بررسی می‌شود.

مزایای Legacy Boot

سازگاری با سخت‌افزارهای قدیمی

Legacy Boot همچنان بهترین گزینه برای سیستم‌ها و سخت‌افزارهای قدیمی است. بسیاری از سیستم‌های ساخته‌شده قبل از معرفی UEFI از این فناوری برای فرآیند بوت استفاده می‌کنند. همچنین، برخی از نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌های قدیمی ممکن است با UEFI سازگار نباشند و تنها با Legacy Boot به درستی عمل کنند. بنابراین، در محیط‌هایی که نیاز به استفاده از سخت‌افزارها یا نرم‌افزارهای قدیمی وجود دارد، Legacy Boot همچنان قابل‌اعتماد است.

سادگی در تنظیمات

Legacy Boot به دلیل رابط ساده‌تر خود برای کاربرانی که تجربه فنی کمی دارند، مناسب‌تر است. این فناوری نیازی به پیکربندی پیچیده ندارد و فرآیند تنظیم آن ساده و قابل فهم است. این ویژگی برای کاربران خانگی و حتی برخی از سازمان‌های کوچک که از زیرساخت‌های پیچیده استفاده نمی‌کنند، بسیار ارزشمند است.

معایب Legacy Boot

محدودیت در پارتیشن‌بندی

Legacy Boot تنها از پارتیشن‌بندی MBR (Master Boot Record) پشتیبانی می‌کند که به طور ساختاری به ظرفیت 2 ترابایت برای دیسک‌ها محدود است. این محدودیت در سیستم‌هایی با نیاز به ذخیره‌سازی بزرگ، یک چالش جدی محسوب می‌شود. همچنین، MBR تنها از چهار پارتیشن اصلی پشتیبانی می‌کند که انعطاف‌پذیری کمتری در مدیریت فضای دیسک فراهم می‌آورد.

عدم امنیت کافی

Legacy Boot فاقد ویژگی‌هایی نظیر Secure Boot است که در UEFI ارائه می‌شود. این موضوع آن را در برابر حملات بدافزاری که می‌توانند به فرآیند بوت نفوذ کنند، آسیب‌پذیر می‌کند. سیستم‌هایی که از Legacy Boot استفاده می‌کنند در محیط‌هایی با ریسک امنیتی بالا مناسب نیستند، زیرا ابزارهای کافی برای مقابله با تهدیدات مدرن ندارند.

سرعت پایین‌تر

در مقایسه با UEFI، فرآیند بوت شدن سیستم در Legacy Boot کندتر است. این به دلیل طراحی قدیمی‌تر آن است که برای سرعت بالا بهینه نشده است. این ویژگی در سیستم‌هایی که نیاز به بوت سریع دارند، یک نقطه ضعف به شمار می‌آید.

مزایای UEFI Boot

پشتیبانی از دیسک‌های بزرگ‌تر

یکی از بزرگ‌ترین مزایای UEFI، پشتیبانی از پارتیشن‌بندی GPT (GUID Partition Table) است که امکان استفاده از دیسک‌هایی با ظرفیت بالای 2 ترابایت را فراهم می‌کند. این ویژگی برای سیستم‌های مدرن، مانند سرورها و ایستگاه‌های کاری که نیاز به ذخیره‌سازی داده‌های حجیم دارند، بسیار حیاتی است. علاوه بر این، GPT از تعداد بیشتری پارتیشن پشتیبانی می‌کند، که انعطاف‌پذیری بیشتری برای مدیریت فضای دیسک ارائه می‌دهد.

بوت امن (Secure Boot)

UEFI با ارائه قابلیت Secure Boot، یک لایه امنیتی اضافی به فرآیند بوت اضافه می‌کند. این ویژگی تضمین می‌کند که تنها نرم‌افزارهای امضا شده و مورد تأیید اجرا شوند، که از ورود بدافزارها و تهدیدات امنیتی به فرآیند بوت جلوگیری می‌کند. این قابلیت برای سازمان‌هایی که با داده‌های حساس سروکار دارند، یک ضرورت محسوب می‌شود.

سرعت بیشتر

UEFI به دلیل طراحی مدرن‌تر خود، فرآیند بوت شدن سریع‌تری ارائه می‌دهد. این سرعت بالاتر به ویژه در سیستم‌های پیشرفته و سرورهای امروزی که نیاز به عملکرد بهینه و کاهش زمان خاموشی دارند، بسیار ارزشمند است. همچنین، رابط کاربری گرافیکی UEFI امکان مدیریت و پیکربندی آسان‌تری را فراهم می‌کند که تجربه کاربری را بهبود می‌بخشد.

کدام حالت بوت مناسبتر است؟

انتخاب بین UEFI و Legacy Boot بستگی به نیازهای شما دارد:

• UEFI Boot برای سازمانهایی که به امنیت بالا، دیسک‌ بزرگتر، و سرعت بیشتر نیاز دارند، انتخاب مناسبتری است.
• Legacy Boot برای سیستم‌ قدیمی تر یا زمانی که نیاز به سازگاری با نرم افزارهای قدیمی است، گزینه بهتری خواهد بود.

نکات تکمیلی درباره Legacy و UEFI

برای درک عمیقتر این دو حالت بوت، بهتر است برخی ویژگی‌ خاص و تفاوتهای عملیاتی آنها را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم:

پشتیبانی از سخت افزارهای مدرن

یکی از ویژگیهای برجسته UEFI توانایی کار با سخت افزارهای مدرن است. این فناوری با استفاده از معماری جدید خود، امکان استفاده از حافظه‌های NVMe و SSD با سرعت بالا را فراهم می‌کند. در مقابل، Legacy به دلیل محدودیت در قابلیت‌ سخت افزاری، تنها با تکنولوژیهای قدیمی مانند دیسک‌ SATA یا IDE سازگار است.

سرعت بوت سریعتر

در سیستم هایی که نیاز به راه اندازی سریع دارند (مانند سرورهای ابری یا دیتاسنترها)، UEFI به دلیل پردازش سریعتر اطلاعات و ارتباط مستقیم تر با سخت افزار، عملکرد بهتری ارائه میدهد. این ویژگی به ویژه در سرورهای HPE که از سخت‌افزارهای پیشرفته بهره میبرند، اهمیت زیادی دارد.

مدیریت بهتر شبکه

UEFI با قابلیت پشتیبانی از PXE Boot پیشرفته، امکان بوت از طریق شبکه را با سرعت و امنیت بیشتری فراهم میکند. این قابلیت برای سازمانهایی که مدیریت متمرکز سیستم ها و سرورها را انجام میدهند، بسیار مفید است. Legacy نیز از PXE Boot پشتیبانی میکند، اما سرعت و قابلیت‌ کمتری نسبت به UEFI ارائه میدهد.

نکات کلیدی برای انتخاب حالت بوت

هنگام تصمیم گیری برای استفاده از UEFI یا Legacy در سرورهای HPE، باید به چند نکته کلیدی توجه کنید:

1. نوع سیستم‌عامل

سیستم‌عاملهای مدرن مانند ویندوز سرور 2019 یا لینوکس توزیع های جدید معمولاً نیاز به بوت UEFI دارند.

2. امنیت سیستم

اگر امنیت داده ها و جلوگیری از حملات نرم افزاری اولویت شماست، UEFI با قابلیت Secure Boot گزینه بهتری است.

3. ارتقاء در آینده

اگر قصد دارید در آینده از سخت افزارهای پیشرفته تر استفاده کنید، بهتر است از همین ابتدا سرور را به حالت UEFI بوت کنید.

4. تطبیق با تجهیزات قدیمی

در صورتی که سازمان شما هنوز از تجهیزات و نرم افزارهای قدیمی استفاده میکند، Legacy ممکن است انتخاب مناسبتری باشد.

کلام آخر

Legacy و UEFI هر کدام ویژگیهای منحصر به فرد خود را دارند و انتخاب میان آنها به نیازها و نوع کاربری شما بستگی دارد. اگر به امنیت و سرعت بیشتر نیاز دارید یا قصد ارتقاء سخت‌افزار را دارید، UEFI بهترین گزینه است. اما اگر با سیستم های قدیمی و محدودیت های نرم افزاری سر و کار دارید، Legacy همچنان کارآمد خواهد بود.
برای اطمینان از پیاده سازی درست و مدیریت بهتر سرورها، استفاده از خدمات ماهان شبکه ایرانیان را توصیه میکنیم. این شرکت با تیمی متخصص و راهکارهای نوآورانه، در کنار شما خواهد بود تا از حداکثر ظرفیت سرورهای HPE بهره مند شوید.ماهان شبکه ایرانیان با تجربه تخصصی در حوزه سرورها و شبکه، میتواند بهترین گزینه برای راهنمایی در انتخاب حالت بوت و پیکربندی آن باشد. این شرکت علاوه بر فروش سرورهای پیشرفته HPE، خدماتی نظیر مشاوره و اجرای پروژه های مرتبط با مدیریت سیستم‌ بوت و امنیت را ارائه میدهد.